Joga na stronie

Joga na stronie

prana

Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu

Starożytna nauka o oddechu? A czegóż tu się uczyć, oddech to coś naturalnego, każdy z nas oddycha! Tak kiedyś myślałam. A potem zaczęłam praktykować jogę, zwracać uwagę na oddech i dostrzegać subtelności, które wcześniej w moim gruboskórnym myśleniu, umykały.

Dostrzegłam, że gdy biorę pełny oddech, otwierają mi się ramiona, klatka piersiowa, a ja zaczynam czuć się silniejsza, pewniejsza, gotowa wyjść do świata. Zaczęłam pracować z pranajamą. I już mi się zdawało, że coś wiem.

A potem sięgnęłam po książkę Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu i już wiem, że nie wiem. Okazuje się bowiem, że oddech kryje w sobie wiele zawiłości i niepojętych tajemnic.

Książkę Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu wydała Fundacja Vivaswan. Przekład jest autorstwa Anny Rucińskiej.

Krótko, co sądzę o książce Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu

Starożytny tekst

To wspaniała podróż w czasie, wejście w piękny język i fascynującą wizję świata, a także dostęp do źródeł.

Tekst komentujący

W tym wydaniu znajdujemy nie tylko starożytny tekst Siwaswarodai, ale też opracowanie, które wyczerpująco i ciekawie wprowadza nas w dziedzinę swarodai, nauki o oddechu.

Nowe, ciekawe spojrzenie

Dzięki tej pracy możemy w nowy, świeży sposób spojrzeć na coś tak nam znanego jak oddech. Książka otwiera przed nami nowe przestrzenie.

Co to jest Siwaswarodaja?

Siwaswarodaja to starożytny tekst spisany w sanskrycie. Zawiera on 395 sutr, czyli krótkich strof – aforyzmów, a jest zapisem rozmowy między Siwą i Parwatii. W trakcie tejże rozmowy Siwa wyjawia swojej ukochanej tajemnice swary, czyli oddechu.

Siwa i Parwatti

Książka, którą tu przedstawiam Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu to tenże starożytny tekst, a także wprowadzenie Anny Rucińskiej i opracowanie doktora Czamanlala Gautama Tajemnice swarajogi.

Na czym polega starożytna nauka o oddechu?

Swara znaczy oddech. Udaja znaczy pojawienie się. Swarodaja to pojawienie się oddechu. Widźniana – wiedza.

Swarodajawidźniana jest nauką o przepowiadaniu zdrowia, przyszłych wydarzeń, korzystnych lub niekorzystnych możliwości w różnych życia kolejach na podstawie tego, w którym nozdrzu pojawia się oddech. Celem jej jest odniesienie zwycięstwa nad praną (subtelną siłą życiową, przejawiającą się w ciele jako oddech) oraz umysłem, który jest z nią ściśle powiązany.
Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu
Tweet

Oddech najczęściej nie jest symetryczny, zwykle jest silniejszy w jednym z nozdrzy – prawym lub lewym. I nie ma tu ani odrobiny przypadkowości.

Jeśli nauczymy się to dostrzegać, rozumieć i kierować przepływami powietrza, zyskamy wpływ na nasze życie, zachowanie innych, a także zdobędziemy zdolność przewidywania przyszłości.

Jak mówi Siwa, jeśli niepłodne pary, poznają tajemnice swary, zdołają począć dziecko. Mało tego! Mogą rownież tę wiedzę wykorzystać, by wpłynąć na płeć, charakter i przyszłość potomka.

Wojownik, który rozumie wiedzę o swarze, zawsze zwycięży, a młodzieniec zdobędzie wymarzoną dziewczynę. Mam nadzieję, że w drugą stronę to też działa.

To nie wszystko! Można nawet zdobyć osiem mocy, siddhi, o których pisał Patandżali w Jogasutrach.

Wiedza swary to skarb ukryty, nie ma od niej większego bogactwa, bo kto wiedzą swary się kieruje, bez wysiłku osiąga powodzenie.
Siwaswarodaja. Starożytna nauka o oddechu
Tweet

W książce znajdujemy konkretne porady. Jak rozpoznać, którą mamy swarę, jak zmienić swarę, jeśli jest taka potrzeba i jak rozpoznać żywioł swary.

Dlaczego oddech jest niejednolity?

Według nauk Wschodu w naszym ciele przebiegają kanały energetyczne. Jest ich 72 000, ale najważniejsze są trzy – ida, pingala i szuszumna.

Ida to kanał, biegnący z lewej strony, powiązany z Księżycem i z jakością żeńską. Pingala przebiega z prawej strony i wiąże się ze Słońcem, a także z jakością męską. Szuszumna podąża środkiem, wzdłuż kręgosłupa.

Ida i pingala rozpoczynają swój bieg w pierwszej czakrze – muladhara. Ida rusza w lewo, pingala w prawo. Podążają w górę spiralnie, krzyżując się w miejscach kolejnych czakr, a kończą swoją drogę w nozdrzach, ida w lewym, pingala w prawym.

Gdy wiemy, z której strony oddech jest mocniejszy, mamy wgląd w nasz energetyczny obraz i rozumiemy potencjał, który się w nas w danym momencie tworzy.


Joga uczy nas obserwowania, rozumienia siebie i życia świadomego. To jest w jodze piękne i cenne, i za to jogę tak lubię. Nasz świat ma w sobie ogrom subtelności, na które warto się wyczulić, bo wtedy nasze życie nabiera nowych barw.


Zachęcam do obejrzenia filmowej opowieści o tej książce:


Dla tych, którzy wolą słuchać, jest dostępny podkast:

Powered by RedCircle


Tytuł polski: Siwaswarodaja, Starożytna nauka o oddechu

Tytuł oryginału sanskryckiego: Śiva-svarodaya

Przekład: Anna Rucińska

Wydawnictwo: Vivaswan

2016