Death. An Inside Story, książka Sadhuru mówi o śmierci. A jak mówić o śmierci? Jak bohaterowie serii z Harrym Potterem o Voldemorcie? Ten, którego imienia nie wolno wymawiać? Czy może jak czteroletnie dziecko?
Jechałam z córką Zosią do przedszkola. Rozmawiałyśmy, co będzie po przedszkolu. Że szkoła, potem praca… i Zosia nagle: lodzis się, idzies do psedkola, do skoły, do placy, a potem umielas. Uderzyło mnie, że czterolatka powiedziała a potem umielas z ogromną lekkością i swobodą. Jakże rzadka w świecie dorosłych prostota w przyjmowaniu rzeczy! Rzadka, ale możliwa. Bo właśnie ta prostota i naturalność w podejściu do śmierci wybija w książce, Sadhguru Death. An Inside Story.
Książka Sadhguru Death. An Inside Story na razie nie jest dostępna w języku polskim. Wydało ją wydawnictwo Penguin Ananada.
A co myślę o książce Death. An Inside Story Sadhguru?
Książka jest napisana ciekawie
Sadhguru ma cięty język i jest dowcipny, pisze wartko i zabawnie, a swoją opowieść często ilustruje anegdotami. Czytanie jego książek to wspaniałe doświadczenie literackie i podobnie jest z tą książką.
Książka kompleksowo obejmuje temat śmierci
Sadhguru podchodzi do kwestii śmierci z różnych stron, przyjmuje perspektywę kulturową, ezoteryczną, historyczną czy też naukową. Poznajemy zwyczaje związane ze śmiercią, wierzenia i przekonania, dowiadujemy się, co z ciałem i co z duchem.
Poznajemy jogiczne podejście do śmierci
Człowiek w ujęciu jogicznym jest zdarzeniem energetycznym. Czakry, powłoki energetyczne, rodzaje prany w ciele. No i reinkarnacja. Sadhguru odkrywa przed nami ten tajemniczy, niezwykły świat.
Sadhguru mówi wprost
Autor nie kluczy, nie unika, nie chodzi opłotkami, mówi o śmierci szczerze i wprost. Nie głaszcze nas, czytelników, po główkach. Czasem jego słowa są trudne do przyjęcia, ale potrzebne.
Sadhguru – nauczyciel
Sadhguru, Jaggi Vasudev, cieszy się poważaniem nie tylko w Indiach, ale na całym świecie. Do jego szkoły i aszramu Isha w okolicy Coimbatore, przyjeżdżają tysiące ludzi, poszukujących mądrości.
Posąg Adiyogi w aszramie Isha
źródło: https://isha.sadhguru.org
W jodze Sadhguru widzi drogę ku oświeceniu i przekazuje tę ideę w swoim nauczaniu. Jest autorem wielu książek. Jedna z nich znalazła swoją recenzję na tym blogu – Inżynieria wnętrza. A jego kanał na YouTube ma ponad 7 milionów subskrybentów.
Sadhguru organizuje też kampanie społeczne na rzecz ochrony środowiska czy edukacji jak Action for Rural Rejuvenation, Project Green Hands, Isha Vidhya czy Rally for Rivers.
Jak pisze w Death. An Inside Story powinniśmy się nauczyć dobrze żyć i dobrze umrzeć. I właśnie aby nam w tym pomóc, napisał tę książkę.
Death. An Inside story, czyli sprawa na śmierć i życie
Śmierć i życie są jak dwa brzegi rzeki, pisze Sadhguru. Nie możesz stanąć na jednym i powiedzieć: drugi brzeg powinien zniknąć, bo wtedy i rzeka zniknie.
Życie i śmierć są ze sobą powiązane. To dwie oczywistości, które tworzą nasz ludzki los. I w zależności od tego, jakie mamy podejście do śmierci, tak tworzymy swoje życie.
Ludzie myślą, że śmierć, jest tragedią, pisze Sadhguru. Ale to nieprawda! Życie bez doświadczania życia jest tragedią. Bo jeżeli się czegoś boimy, czegoś unikamy, nie doświadczamy głębi.
Tu właśnie jest klucz do pełni życia: cieszyć się życiem i pamiętać, że w każdej chwili możemy umrzeć.
Zgoda na śmierć to emocjonalna dojrzałość, to życie w lekkości i swobodzie doświadczania wszystkiego, co nam się zdarza. Piękna wizja, choć niewątpliwie trudna w realizacji.
Śmierć w naszym życiu
Sadhguru pisze o tym jak przygotować się do śmierci, jak przejść przez etap umierania, a także co potem robić z ciałem. Rzadko myślimy o śmierci jak o czymś, co można zaplanować. Widzimy ją jak niszczycielską siłę, która niespodziewanie spada na nas, kończąc wszystko, co dobre. Tymczasem Sadhguru pisze o joginach, dla których śmierć jest kwestią decyzji. Tak było z Wandą Dynowską, która poczuła, że jej czas się zbliża, włożyła odświętne sari, usiadła w pozycji medytacyjnej i tak umarła.
Niektórzy opuszczają rodzinę, by umrzeć w samotności, w oddaleniu. Jeśli jednak ktoś umiera w domu, po jego śmierci, należy oczyścić pomieszczenie, by pozbyć się resztek energii. Zniszczyć mniej wartościowe rzeczy, a resztę rozdzielić między różne osoby, by nie kumulować tej energii w jednych rękach.
Ciało traci energię jeszcze przez pewien czas po śmierci, a kremacja kończy ten proces definitywnie. Dlatego zaleca się dokonać jej jak najprędzej po śmierci.
W kręgu wcieleń
Sadhguru opowiada o swoich poprzednich wcieleniach. To niewątpliwie sensacyjny temat, ale autorowi nie chodzi o to, żeby wzbudzać sensację. Jego celem jest pokazać, jak kolejne wcielenia biorą udział w realizowaniu karmy. Jak poprzez żywota wznosimy się w rozwoju.
Sadhguru nie unika też innych ezoterycznych wątków, jak opowieści o duchach, przejmowaniu czyjegoś ciała – parakaya pravesha czy materializowaniu się – nirmanakaya.
Otwiera się również na temat mahasamadhi, czyli śmierci, która następuje po przepracowaniu karmy. Podobno właśnie tak umarła żona Sadhguru, Viji. Odeszła na życzenie, ale nie poprzez samobójstwo. Mahasamadhi to decyzja, która po prostu się realizuje. Dusza nie ma już żadnych zadań w tym wcieleniu.
To niewątpliwie był trudny czas dla Sadhguru. Został sam z małoletnią córką, a w dodatku przeciw niemu rozpoczęło się oficjalne śledztwo. Nie każdy bowiem wierzył w samoistną śmierć Viji.
Tymczasem przestrzeń życia i śmierci to wielka tajemnica, która nie musi trzymać się naszych codziennych przyzwyczajeń, przekonań o tym, co jest dobre, co złe, jak należy czy co się powinno. Może życie i śmierć są poza określeniem i poza oceną?
Zapraszam do obejrzenia mojego filmu o tej książce:
Tytuł Oryginalny: Death. An Inside Story
Autor: Sadhguru
Wydawnictwo: Penguin Ananda
2020