Podróż ścieżkami jogów to fascynująca droga w przestrzeni i w myśli, a podejmuje się jej Paul Brunton w latach 30. XX wieku.
Ja też, jak Paul Brunton uwielbiam podróże. Czuję się najszczęśliwsza, kiedy wyruszam w drogę, kiedy w niej jestem i kiedy o niej czytam. Oprócz tego kocham Indie i ostatnio bardzo za nimi tęsknię. Dlatego wiele radości sprawiła mi lektura książki Paula Bruntona Ścieżkami jogów.
W Londynie książka została wydana w roku 1934, a w Polsce w roku 1939. Autorką tłumaczenia jest Wanda Dynowska, znana z miłości do Indii tłumaczka i działaczka społeczna. Jak głosi notka, Wanda Dynowska przełożyła tekst z upoważnienia autora.
Książka, której tytuł oryginalny brzmi A Search in Secret India, jest dostępna na rynku polskim pod dwoma tytułami Ścieżkami jogów i Ścieżkami jogi. Ten drugi tytuł został nadany przez wydawnictwo Przedświt w 1992 roku, zaś po raz pierwszy w roku 1939 książkę wydała Książnica-Atlas.
A co myślę o książce Ścieżkami jogów Paula Bruntona?
Książka jest napisana pięknym językiem
Język jest delikatnie archaiczny i bardzo elegancki. Sceny zapisane sugestywnie działają na wyobraźnię czytelnika. Dobrą robotę wykonała tutaj tłumaczka Wanda Dynowska.
Autor jest bliski czytelnikowi
Autor nie tylko relacjonuje wydarzenia z drogi, ale dzieli się z czytelnikiem swoimi wątpliwościami i zastanowieniami. Dzięki temu czytelnik ma poczucie, że uczestniczy w poszukiwaniach.
Autor jest sceptyczny
Pytam z szacunkiem, ale i z powątpiewaniem, pisze Paul Brunton. Jest ciekawy świata mistrzów jogi, ale jednocześnie jest wobec niego krytyczny i stara się zachować obiektywne spojrzenie.
Poznajemy świat mistrzów jogi
To oczywiście najważniejsze! Poznajemy niezwykły, fascynujący i tajemniczy świat. Odkrywamy arkana hatha jogi i medytacji.
Ścieżkami życia Paula Bruntona
Paul Brunton to pseudonim literacki. Pisarz, dziennikarz i podróżnik urodził się w 1898 roku jako Raphael Hurst i pisał pod różnymi pseudonimami, zanim zdecydował się zostać na stałe Paulem Bruntonem.
Zainteresowania duchowe
Już w młodości Paul Brunton przeżywał niepokoje duchowe, które nasiliły się po śmierci matki. W wieku nastoletnim postanowił zakończyć życie. Wybrał datę, przypadającą za dwa tygodnie i zaszył się w bibliotece. Zdecydował się te ostatnie dwa tygodnie życia poświęcić zgłębianiu tematyki śmierci. I wtedy właśnie wkroczył w świat książek ezoterycznych. Przestrzeń duchowości go zafascynowała i chłopak szczęśliwie nie zrealizował samobójczego zamierzenia.
Wkrótce przyłączył się do Towarzystwa Teozoficznego, do którego należały Wanda Dynowska i Indra Devi. Z Towarzystwem Paul Brunton był związany tylko dwa lata, ale zainteresowania ezoteryczne pozostały z nim do końca życia, które nastąpiło o wiele później, w roku 1981.
Jak opisuje w książce A Search in Secret Egypt, zamknął się na noc w piramidzie egipskiej, gdzie doświadczył niezwykłych przeżyć. Odwiedzili go starożytni kapłani, z którymi w postaci astralnej przemierzał tajemne komnaty.
Indie
W roku 1930 wyruszył w podróż do Indii. Efektem tej podroży była książka Ścieżkami jogów, która przyniosła mu światową sławę. W sumie w Indiach był trzy razy.
W 1937 roku mieszkał w pałacu maharadży Mysore, Sri Krishnaraji Wadiyara Bahadura IV. Co ciekawe, w tym samym czasie była tam Indra Devi. I tam poznał też Subrahmanię Iyera, którego uznał za swego duchowego nauczyciela.
Podróże przypłacił zdrowiem. Po przebytej malarii pojawiły się komplikacje. Ostatecznie osiedlił się w Szwajcarii.
Praca literacka
Napisał 11 książek, z czego trzy zostały wydane w języku polskim: Ścieżkami jogów, Tajemna ścieżka i Przebudzenie Boga.
Książki Paula Bruntona:
- A Search in Secret India – Ścieżkami jogów
- The Secret Path – Tajemna ścieżka
- A Search in Secret Egypt
- A Message from Arunachala
- A Hermit in the Himalaya
- The Quest of the Overself – Przebudzenie Boga
- Discover Yourself
- Indian Philosophy and Modern Culture
- The Hidden Teaching Beyond Yoga
- The Wisdom of the Overself
- The Spiritual Crisis of Man
Jego syn Kenneth Hurst z kolei napisał biografię ojca Paul Brunton: A Personal View. Możesz ją kupić TUTAJ.
Ścieżkami jogów Paula Bruntona
Cel podróży
Książka ma formę pamiętnika z podróży. Autor opowiada o spotkaniach z mieszkańcami Indii, pisze o tym, co go zaciekawia, wyraża swoje obawy i wątpliwości oraz zachwyty. Obserwuje i przelewa swoje obserwacje na papier, a przyjechał do Indii w konkretnym celu.
Studiowałem filozofię i nauki Zachodu, żyłem i pracowałem wśród ludzi naszych przeludnionych miast, kosztowałem ich rozkoszy i dałem się porwać ich ambicjom. Ale znam też samotność ustronnych miejsc i głębokich poszukiwań myślowych. Pytałem przedstawicieli myśli i nauki Zachodu, teraz zwróciłem się ku mędrcom Wschodu. Szukam Światła.
Poszukując jogów
Paul Brunton poznaje wielu joginów. Niektórzy czynią kuglarskie sztuczki. Inni wykonują dziwaczne, niepotrzebne zdawałoby się postanowienia, jak stanie na jednej nodze przez lata albo trzymacie w górze jednej ręki. A jeszcze inni mają szczególne moce, jak Wisiudhananda z Waranasi, który potrafi wywoływać wszelkie zapachy. Opisywał go też Paramahansa Jogananda w Autobiografii jogina.
Narasingha Swami połykał trujący kwas i wkładał żarzące się węgle do ust. Na uniwersytecie w Kalkucie badali go naukowcy. Podali mu cyjanek potasu i sproszkowane szkło. Nic mu nie było. Mówił, że pogrąża się w intensywnej medytacji i przez silnie skoncentrowane myśli neutralizuje śmiertelne działanie trucizny. Co ciekawe, później w Birmie robił takie demonstracje, ale był chaos, dużo się działo, nie mógł wykonać ćwiczeń neutralizujących i wtedy umarł.
Paul Brunton wiele zdołał się nauczyć od Brahmasuganandy, który praktykował hatha jogę. Od niego poznał tajemnice długowieczności, siły ducha i ciała oraz praktykę oddechu.
Jednak największe wrażenie na Paulu Bruntonie zrobił Ramana Maharishi i to od niego pisarz postanawił się uczyć mądrości Wschodu.
Paul Brunton i Ramana Maharishi
Ramana Maharishi nazywany jest mędrcem z Płomiennej Góry Arunachali. Góra ta, uznawana za świętą, znajduje się w stanie Tamil Nadu.
Ramana Maharishi nie wyczyniał żadnych sztuczek. Przez większość czasu siedział w pozycji medytacyjnej, zamknięty, nieobecny, ale wielu uczniom wystarczała jego bliskość. Nie potrzebowali nawet osobistej rozmowy z mistrzem. Aura, którą wytwarzał, sprawiała, że uczniowie czuli się odmienieni.
Miał na sobie jedynie przepaskę, do włożenia której zresztą namówili go uczniowie, bo wcześniej zdarzało się, że siedział nagi. Po prostu niczego nie potrzebował. A u stóp kładł mu się tygrys.
Uczniowie założyli aszram i to oni zajęli się wszystkimi praktycznymi sprawami.
Tu Brunton wkracza w nowe dla ludzi Zachodu poznanie. Poznanie pozaintelektualne.
Musisz znaleźć mistrza w sobie samym, w głębi własnego ducha.
Nie przestawaj stawiać sobie pytania: „Kim jestem?”. Analizuj i i badaj całą twą osobowość. Staraj się odkryć, gdzie zaczyna się myśl „ja”. Pogrąż się głębiej w medytacji kierując uwagę do wewnątrz. Przyjdzie dzień, gdy wir myśli uspokoi się, a intuicja objawi się nagle. Idź za jej tajemniczym głosem, zatrzymując wszelką myśl, a zaprowadzi cię do celu.
Mistrz mówił niewiele, ale to co mówił głęboko zapadało w świadomości Pawła Bruntona. Coraz bardziej wkraczał w medytację i znajdował w niej coraz więcej satysfakcji. W efekcie obdarzył Ramanę Maharishiego wielką miłością i oddaniem. Na pytanie jak pozbyć się dręczących myśli, mistrz odpowiada:
Znaleźć źródło wszelkiej myśli, idąc po nitce do kłębka, czuwać i czekać, aż się nam prawdziwa jaźń wewnętrzna objawi, a wtedy myśli znikną same przez się.
Po czasie Brunton opuścił Maharishiego. Zarządzający aszramem odsuwali pisarza, a sam mistrz był zbyt zamknięty w swoim duchowym świecie, by interweniować. Brunton odszedł, ale jak mówił, pozostawał z mistrzem w telepatycznym kontakcie
Wschód – Zachód
W książce znajdujemy wyraźny podział na świat ludzi Wschodu i Zachodu, który może się wydawać stereotypowy, ale zapewne jest w nim nieco prawdy. Zachód to chaotyczność, nerwowość, aktywność, a Wschód to mistycyzm, wycofanie, głębia.
Jak twierdzi autor i niektórzy jego bohaterowie Wschód i Zachód mogą się od siebie wzajemnie uczyć, bowiem każda strona ma coś, czego brakuje tej drugiej.
Rozbieganemu, chaotycznemu światu ludzi Zachodu potrzeba medytacji i uspokojenia. A pozbawionemu biznesowego zmysłu Wschodowi potrzebny jest racjonalizm i aktywność.
Gdy wasi zachodni uczeni przestaną wysilać się, by wynajdować coraz szybciej pędzące maszyny, a zechcą spojrzeć w siebie, cała wasza rasa znajdzie na pewno więcej trwałego szczęścia.
Świat mistrzów jogi jest zamknięty, trudno do niego przeniknąć, szczególnie obcokrajowcowi. Bowiem wiedza mistrzów jest zarezerwowana dla ludzi o sile charakteru, dyscyplinie i pełnym poświęceniu.
Indra Devi starała się o przyjęcie na naukę u Krishnamacharii, a on zdecydowanie odmawiał. Jednak kiedy pokazała determinację i siłę charakteru, zaakceptował ją i polubił.
Paulowi Bruntonowi również udało się zyskać akceptację mistrzów.
Odbiór książki Ścieżkami jogów
Wydana w 1934 roku książka zyskała rozgłos i została przetłumaczona na ponad 20 języków. I to dzięki niej Ramana Maharishi stał się sławny na świecie.
Po przeczytaniu książki Paramahansa Jogananda przyjechał do Ramany Maharishiego, tam spotkał też Paula Bruntona i osobiście podziękował pisarzowi za jego pracę.
W wydaniu miesięcznika Lotos z kwietnia z 1939 roku ukazała się recenzja książki Ścieżkami jogów. Jan Hadyna nazywający autora Pawłem Bruntonem pisze:
Autor podarował Europie coś bezcennego: prawdziwą duszę Indyj, której przyjrzał się z bliska przez sceptyczne, ale mądre i miłujące oczy. Czytając „Ścieżkami Yogów” wchodzi się w ten przeczysty płomień, który przepala dusze wielkich myślicieli i nauczycieli Indyj, wchodzi w zaczarowaną atmosferę ich niezmąconego spokoju, wyzwolenia od ułud i idących za niemi trosk życiowych.
Książka „Ścieżkami Yogów” pozostanie wiecznie żywą, wiecznie młodą, wiecznie aktualną.
Na moim kanale na YouTube znajdziesz film o tej książce:
Zapraszam również do wysłuchania podcastu:
Powered by RedCircle
Autor: Paul Brunton
Tytuł polski: Ścieżkami jogów lub Ścieżkami jogi
Tytuł oryginalny: A Search in Secret India
Tłumaczenie: Wanda Dynowska
Przedmowa: Francis Edward Younghusband
Wydawnictwa:
1939 – Książnica-Atlas, Lwów-Warszawa
1992 – Wydawnictwo PEGAZ
1992 – Przedświt